Οι ήρωες των βυθών... Οι Καλύμνιοι σφουγγαράδες

Απαθανατίζοντας τους περίφημους σφουγγαράδες της Καλύμνου. Aυτούς τους αγέρωχους, θαρραλέους άντρες, όπως τους περιγράφει κι ο Σωκράτης. Γι'αυτό το πανάρχαιο επάγγελμα της σπογγαλιείας, που γραπτές αναφορές γι' αυτό βρίσκουμε σε κείμενα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, οι Καλύμνιοι έδωσαν μέχρι και τη ζωή τους. Μες στην απέραντη και υπέροχη θάλασσα του Αιγαίου, στα δωδεκάνησα, έχει απομείνει μόνο μια μικρή ομάδα σφουγγαράδων, που συνεχίζουν πιστά την παράδοση.

Πηγες: www.visitgreece.gr | www.holiday.gr | paidio.blogspot.gr | www.lifo.gr | www.google.gr

Ένα λάστιχο ποτίσματος, ένα 'κομπρεσέρ', ένα 'φόρεμα' (στολή δύτη) και μία μάσκα αρκούν για την ανεύρεση της πολύτιμης ψαριάς, τα σφουγγάρια, άλλοτε χωμένα ακόμα και σε βάθος ογδόντα μέτρων, σ'ενα βυθό που κρατάει μαζί με εκείνα τόσα πολλά και καλά κρυμμένα μυστικά.

Η θάλασσα της Καλύμνου απέραντη, βαθυγάλανη, γεμάτη κρυμμένα μυστικά και ιστορίες ναυτοσύνης στα όρια του μύθου, αντρώνει στα σπλάχνα της τους φημισμένους σφουγγαράδες. Ατρόμητα παλικάρια, που παλεύουν με τα στοιχειά της για να ανακαλύψουν, εκεί στα άδυτα των βυθών, τους κρυμμένους της θησαυρούς.

   

Η Κάλυμνος έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη ως τόπος δυτών και σφουγγαράδων. Για τους ντόπιους το κυνήγι των σφουγγαριών ήταν πηγή βιοπορισμού, μια «επικίνδυνη αποστολή», που μόνο οι ικανοί και τολμηροί μπορούσαν να βγάλουν εις πέρας.

 

Η μακραίωνη παράδοση της σπογγαλιείας καθόρισε την ταυτότητα του νησιού και συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική ευημερία των κατοίκων της. Οι δραστήριοι Καλύμνιοι έμποροι πουλούσαν την πολύτιμη σοδειά αρχίζοντας από τη Σύρο, το Ναύπλιο, την Κωνσταντινούπολη για να φτάσουν μέχρι την Οδησσό, την Πετρούπολη, τη Μόσχα, την Τεργέστη, τη Μέση Ανατολή…

Μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες οι δύτες των Δωδεκανήσων καταδύονταν "γυμνοί", δηλαδή χωρίς να φορούν το ειδικό προστατευτικό σκάφανδρο και μάθαιναν την τέχνη τους με τρόπο εμπειρικό. Αυτοί ήταν οι περίφημοι βουτηχτάδες.

Οι Καλύμνιοι δύτες είναι διάσημοι σε όλη την Μεσόγειο και δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την σπογγαλιεία, αλλά και για κάθε καταδυτική εργασία.Για την ιστορία αναφέρουμε ότι οι παραδοσιακοί γυμνοί βουτηχτάδες, σταμάτησαν τις καταδύσεις το 1895. Από τότε όλοι χρησιμοποιούν τα σκάφανδρα και τηρούν όλα τα μέτρα ασφάλειας.

Πολλοί Καλύμνιοι σφουγγαράδες προσβάλλονται από τη «νόσο των δυτών». Εξαιτίας του μεγάλου βάθους, πολλές φορές προκαλούνται βλάβες στον οργανισμό, οι οποίες μπορεί να επιφέρουν μέχρι και το θάνατο.